Gururu hiçe saymak, kimin için? ne için? seviyorsun eyvallah.. her ayrılığınızda seni istemiyorum, her seferinde kapı orada sözcüklerini işitiyorsun. kalkıp gitmekle kalmak arasında araftasın. gururun kalk diyor, sevgin kal. ne bok yiyeceğini bilmiyorsun. kalkıp gitsen dönüşü yok, kalsan kendine yediremezsin. istenmediğin yerde durmazsın sen. emir almazsın. emirleri yerine getirmezsin. sen hatayı numaranı değiştirerek yaptın. değişmeyeceksin. o seni kabul ediyorsa öyle etsin. başkasına benzetmeye çalışmakla uğraşmasaydı. belki başkasının yerine koydu seni. onu hayal ederek yaşadı her şeyi onun gibi olmanı istedi. belki bu yüzden değiş dedi sana. beynin de milyonlarca kelimelik hazinen de hep aynı söze takılı kalmış plak gibi hep aynı eylem cümlesi ''kapı orada!''... düşünmemeye uğraşıyorsun ama nafile... aldığın her nefeste her göz kırpışında düşünüyorsun o hareketleri, söyleyişini, ses tonunu... aynı kareyi binlerce kez yaşıyorsun belki daha da fazla... beynine kurşun yemiş gibi dönüp duruyor aynı sahne her ''kapı orada!'' sözünde bir kez daha, bir kez daha, bir kez daha beyninden vuruluyorsun...
Mertcan ÇELİK.
Mertcan ÇELİK.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder