Benim artık kuracak bir hikayem yok. Aslında öldüm ama itiraz ediyorum. Uğraşıyorum işte rastgele eskimiş kelimelerle. İtirazım ne kadar daha devam eder hiç bilmiyorum. Kendi mezarıma selam durmak yordu beni. Kanayan bir sürü yarama boşver kanasın diyorum, kanasın ki selam durmayım artık mezarıma. Yeni bir hayal kurabilir miyim? Bilmiyorum. Bildiğim tek şey artık çok yoruldum. Sorma… Sorma artık nasılsın diye iyiyim diye yalan söylemekten bıktım. Zamanla bende alıştım bu hale. Öyle bir alıştım ki yalnızlığa, hayatıma girmeye çalışan kadınlara acıyorum. Gece gündüz yok hayatımda artık zamanı da karıştırdım hangi yıldayım? Hangi zamandayım? Neredeyim? Ve saat kaç?... Hiç bilmiyorum. Biliyorum ki her şey bir gün biter. Ben, sen, o, biz, alkol, sigara her şey yok olacak. Zaman bile bir gün eriyip gidecek. Bu dünya bitmek için var. Her yeni başlangıç bitecek bir gün. Hem en sevdiğin şarkı bile biterken bana neyin başlamasından bahsedebilirsin ki? Her yeni gün gecesine bitecek. Ve her gece yeni bir ışığa doğru doğarken kendi ölümünü hazırlayacak. Kelimelerin başlayıp bittiği gibi bir gün bende biterim, bana hoşçakal dediğin gün gibi...
Mertcan ÇELİK
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder